David werd gepest

Toen Davids ouders hem van school hadden gehaald om thuisscholing te gaan doen, voelde het voor hen alsof ze gefaald hadden, omdat ze zich niet realiseerden dat het er zo erg aan toe was met David.

Kort hierna voelde David zich zo hopeloos en ervoer zoveel zelfhaat, dat hij op een dag richting de grote weg was gelopen om voor een auto te springen en zo zijn leven te beëindigen.

David vertelt: “In de verte hoorde ik een vrachtwagen aankomen en ik stond klaar om ervoor te springen. Precies op het moment dat ik het wilde doen was het alsof mijn lichaam stil stond en ik het niet meer kon bewegen, terwijl alles om mij heen wel gewoon verder ging. Toen hoorde ik een stem tot mij spreken. Het was geen stem van buitenaf, maar een stem in mijn hoofd en ik wist dat het niet mijn eigen stem was. Het een hele vredige stem die mij van binnen tot rust bracht. Ik keek omhoog de lucht in en ik besefte me dat de duistere gedachten allemaal verdwenen waren. Ik haatte mezelf niet meer, ik voelde me niet meer alsof ik gefaald had en het allemaal mijn eigen schuld was. Het was voor mij alsof God in mijn leven gekomen was en zei dat Hij van me hield en dat Hij mijn levenssituatie kende. Hij hielp mij begrijpen dat ik niet gefaald had en het niet mijn schuld was.”

Vandaag de dag heeft David geen last meer van depressies en leidt en hele fijne jeugdgroep van de kerk in zijn woonplaats. David: “Mocht je met dezelfde gedachten lopen als ik deed, dan wil ik je bemoedigen om het met iemand te bespreken zodat je niet op de wanhopige plek terecht komt waar ik me in bevond, deel het met iemand. Zelfmoord is niet het antwoord op depressie of je eenzaamheid. Er is iemand die van je houdt, die om je geeft, die voor je zorgt, die jou wilt leren kennen en samen met jou door deze moeilijke tijd heen wilt gaan.”

Meer artikelen: